ویژگی ها و سطوح مدیریتی

ویژگی ها و سطوح مدیریتی

مدیریت فعالیتی است که با هدایت منابع انسانی و فیزیکی به منظور دستیابی به اهداف سازمانی سروکار دارد. ماهیت مدیریت را می توان به صورت زیر برجسته کرد :

1- مدیریت هدف گرا است: موفقیت هر فعالیت مدیریتی با دستیابی به اهداف یا هدف از پیش تعیین شده ارزیابی می شود. مدیریت یک فعالیت هدفمند است.

ابزاری است که به استفاده از منابع انسانی و فیزیکی برای تحقق اهداف از پیش تعیین شده کمک می کند. به عنوان مثال، هدف یک بنگاه اقتصادی، رضایت حداکثری مصرف کننده از طریق تولید کالاهای با کیفیت و با قیمت مناسب است. این امر می تواند با به کارگیری افراد کارآمد و استفاده بهتر از منابع کمیاب محقق شود.

2- مدیریت منابع انسانی، فیزیکی و مالی را یکپارچه می کند: در یک سازمان، انسان ها با منابع غیر انسانی مانند ماشین ها کار می کنند. مواد، دارایی‌های مالی، ساختمان‌ها و غیره. مدیریت تلاش‌های انسانی را با آن منابع ادغام می‌کند. باعث هماهنگی بین منابع انسانی، فیزیکی و مالی می شود.

3- مدیریت مستمر است: مدیریت یک فرآیند مداوم است. این شامل رسیدگی مداوم به مشکلات و مسائل است. به شناسایی مشکل و اتخاذ اقدامات مناسب برای حل آن می پردازد. به عنوان مثال هدف یک شرکت حداکثر تولید است. برای دستیابی به این هدف باید سیاست‌های مختلفی در نظر گرفته شود، اما این پایان کار نیست. بازاریابی و تبلیغات نیز قرار است انجام شود. برای این امر باید دوباره سیاست ها تنظیم شود. از این رو این یک روند مداوم است.

4- مديريت فراگير است: مديريت در همه انواع سازمانها چه سياسي، اجتماعي، فرهنگي و يا تجاري مورد نياز است، زيرا تلاشهاي مختلف را به سمت هدفي مشخص كمك مي كند و هدايت مي كند. بنابراین باشگاه ها، بیمارستان ها، احزاب سیاسی، کالج ها، کلینیک ها، شرکت های تجاری همگی نیازمند مدیریت هستند. هنگامی که بیش از یک نفر درگیر کار برای یک هدف مشترک هستند، مدیریت ضروری است.

چه یک شرکت تجاری کوچک که ممکن است در تجارت مشغول باشد یا یک شرکت بزرگ مانند آهن و فولاد ، مدیریت در همه جا صرف نظر از اندازه یا نوع فعالیت مورد نیاز است.

5- مدیریت یک فعالیت گروهی است: مدیریت بسیار کمتر به تلاش های فردی توجه دارد. بیشتر به گروه ها مربوط می شود. این شامل استفاده از تلاش گروهی برای دستیابی به هدف از پیش تعیین شده مدیریت ABC & Co است.

ویژگی ها و سطوح مدیریتی
سطوح مدیریت – بالا، متوسط ​​و پایین

اصطلاح ” سطوح مدیریت ” به خط مرزی بین پست های مختلف مدیریتی در یک سازمان اشاره دارد. تعداد سطوح مدیریت با افزایش اندازه کسب و کار و نیروی کار افزایش می یابد و بالعکس. سطح مدیریت زنجیره ای از فرماندهی، میزان اختیارات و موقعیتی که هر پست مدیریتی از آن برخوردار است را تعیین می کند. سطوح مدیریت را می توان در سه دسته کلی طبقه بندی کرد :

1. سطح عالی / سطح اداری
2. سطح متوسط ​​/ اجرایی
3. مدیران سطح پایین / نظارتی / عملیاتی / خط اول

مدیران در تمام این سطوح وظایف مختلفی را انجام می دهند. نقش مدیران در هر سه سطح در زیر مورد بحث قرار می گیرد :

1- سطح بالای مدیریت

متشکل از هیئت مدیره، مدیر عامل یا مدیر اجرایی است. مدیریت ارشد منبع نهایی اقتدار است و اهداف و سیاست های یک شرکت را مدیریت می کند. زمان بیشتری را به برنامه ریزی و هماهنگی عملکردها اختصاص می دهد.

نقش مدیریت ارشد را می توان به شرح زیر خلاصه کرد:

1. مدیریت ارشد اهداف و سیاست های کلان شرکت را تعیین می کند.
2. دستورالعمل های لازم را برای تهیه بودجه بخش، رویه ها، جدول زمانی و غیره صادر می کند.
3. این برنامه ها و سیاست های استراتژیک را برای شرکت آماده می کند.
4. برای مدیران سطح میانی یعنی مدیران ادارات منصوب می شود.
5. فعالیت های تمام بخش ها را کنترل و هماهنگ می کند.
6. همچنین مسئول حفظ ارتباط با دنیای خارج است.
7. راهنمایی و جهت می دهد.
8. مدیریت ارشد نیز در قبال سهامداران نسبت به عملکرد شرکت مسئول است

2- سطح میانی مدیریت

مديران شعب و مديران بخش ها سطح مياني را تشكيل مي دهند. آنها در برابر مدیریت عالی برای عملکرد بخش خود مسئول هستند. آنها زمان بیشتری را به کارکردهای سازمانی و هدایتی اختصاص می دهند. در سازمان‌های کوچک، تنها یک لایه از سطح میانی مدیریت وجود دارد، اما در شرکت‌های بزرگ، ممکن است مدیریت سطوح ارشد و میانی وجود داشته باشد. نقش آنها را می توان به عنوان –

1. آنها برنامه های سازمان را مطابق با سیاست ها و دستورالعمل های مدیریت عالی اجرا می کنند.
2. برای زیرمجموعه های سازمان برنامه ریزی می کنند.
3. آنها در استخدام و آموزش مدیریت سطوح پایین شرکت می کنند.
4. آنها سیاست ها را از مدیریت سطح بالا تا سطوح پایین تر تفسیر و توضیح می دهند.
5. آنها مسئول هماهنگی فعالیت های داخل بخش یا بخش هستند.
6. همچنین گزارش های مهم و سایر داده های مهم را به مدیریت سطح بالا ارسال می کند.
7. آنها عملکرد مدیران خردسال را ارزیابی می کنند.
8. آنها همچنین مسئول الهام بخشیدن به مدیران سطوح پایین تر برای عملکرد بهتر هستند.

3- سطح پایین مدیریت

سطح پایین به عنوان سطح نظارتی / عملیاتی مدیریت نیز شناخته می شود. این سازمان متشکل از سرپرستان، سرکارگر، افسران بخش، سرپرست و غیره است. به گفته RC Davis ، “مدیریت نظارتی به آن دسته از مدیران اطلاق می شود که کار آنها باید عمدتاً با نظارت شخصی و هدایت کارکنان عملیاتی باشد”. به عبارت دیگر، آنها با هدایت و عملکرد کنترلی مدیریت سروکار دارند. فعالیت های آنها عبارتند از –

1. 1. واگذاری مشاغل و وظایف به کارگران مختلف.
   2. آنها کارگران را برای فعالیت های روزانه راهنمایی و آموزش می دهند.
   3. آنها مسئول کیفیت و همچنین کمیت تولید هستند.
   4. همچنین مسئولیت حفظ روابط خوب در سازمان به آنها سپرده شده است.
   5. آنها مشکلات، پیشنهادات و درخواست های توصیه ای و غیره را به سطح بالاتر و اهداف و مقاصد سطح بالاتر را به کارگران منتقل می کنند.
   6. آنها به حل مشکلات کارگران کمک می کنند.
   7. آنها زیردستان را نظارت و راهنمایی می کنند.
   8. آنها مسئول ارائه آموزش به کارگران هستند.
   9. آنها مواد، ماشین آلات، ابزار و غیره لازم را برای انجام کارها ترتیب می دهند.
   10. آنها گزارش های دوره ای از عملکرد کارگران تهیه می کنند.
   11. آنها نظم و انضباط را در شرکت تضمین می کنند.
   12. آنها به کارگران انگیزه می دهند.
   13. آنها سازنده تصویر شرکت هستند زیرا در تماس مستقیم با کارگران هستند.

در ادامه بهتر است اهداف و اهمیت مدیریت را بررسی نمایید.

پیشنهاد میکنم برای آگاهی بهتر از دانش مدیریت از مقاله مرجع شروع کنید.